U petak, 5. aprila, na Dan Fakulteta, u sali Burence upriličen je početak svečanog obilježavanja 75. godina od osnivanja Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu. U uvodnom izlaganju, dekan Prof. dr. Erdin Salihović se osvrnuo a dug i bogat period koji je prethodio 75. rođendanu, te najavio program obilježavanja Jubileja do kraja tekuće godine.
Ovom prilikom, predstavljeno je elektronsko izdanje i prvi štampani primjerak monografije pod nazivom “Univerzitet u Sarajevu – Arhitektonski fakultet 1949 – 2024: 75 godina obrazovanja arhitekata u BiH”. Svečanu promociju Monografija koja će biti održana u maju 2024. godine najavila je prodekanesa i glavna i odgovorna urednica V. prof. dr. Nermina Zagora.
U nastavku programa upriličena je dodjela godišnjih nagrada Fakulteta. Komsiju za dodjelu nagrada su činili: V.prof. dr Elša Turkušić Jurić – predsjednica, Prof. dr. Lemja Chabbouh Akšamija, Prof. mr. Sabrija Bilalić, V.prof. dr. Nihad Čengić, V.prof. dr. Vedad Islambegović i Doc. dr. Haris Bradić.
Nagrada Muhamed Kadić i Reuf Kadić – za životno djelo i stvaralački iskorak u arhitekturi dodijeljena je profesoru Dušanu Đapi.
Obrazloženje Komisije:
Nagrada “Muhamed i Reuf Kadić“ zasniva se na dosegnutim principima izvrsnosti i visokim akademskim i profesionalnim standardima, prepoznatom kreativnom potencijalu i stvaralačkom iskoraku u arhitekturi.
Nagrada “Muhamed i Reuf Kadić“ zasniva se na dosegnutim principima izvrsnosti i visokim akademskim i profesionalnim standardima, prepoznatom kreativnom potencijalu i stvaralačkom iskoraku u arhitekturi.
Umirovljeni univerzitetski profesor dr. Dušan Đapa značajan je sudionik u procesima stvaranja modernog arhitektonskog izraza na prostorima bivše Jugoslavije, koji je prepoznat kao neodvojivi segment evropskog graditeljskog i kulturnog konteksta. Profesor Đapa je završio osnovnu školu i gimnaziju u Sarajevu, a diplomirao je na Tehničkom fakultetu u Sarajevu 1959. godine. Počeo je raditi u projektnom birou “Plan” u Sarajevu, a karijeru u akademskim krugovima započeo je 1961. godine kao asistent na Tehničkom fakultetu – arhitektonski odsjek, predavajući Arhitektonske konstrukcije I, II, III. Godine 1967., proveo je 6 mjeseci na specijalizaciji na Arhitektonskom fakultetu u Lenjingradu, dok je 1977. godine u Sarajevu habilitiran i izabran u zvanje docenta. Odbranom doktorske disertacije 1989. godine na Arhitektonskom fakultetu u Sarajevu stekao je titulu doktora arhitektonskih nauka. Profesor Đapa je bio stalni saradnik od osnivanja 1966. godine Instituta za arhitekturu, urbanizam, građevinarstvo i komunalne poslove, ostvarujući značajne projekte u različitim područjima projektiranja. Nagrađivan je mnogim stručnim i društvenim priznanjima, među kojima se posebno ističu: Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, plaketa Univerziteta u Sarajevu, spomen plaketa Zimskih olimpijskih igara, nagrada lista “Borba” za najbolje arhitektonsko ostvarenje u Bosni i Hercegovini, te za najbolje arhitektonsko ostvarenje u Jugoslaviji, te nagrade jubilarnog salona Collegium Artisticum za najbolju arhitektonsku realizaciju i najbolju arhitektonsku ideju. Njegovo djelo, Sportska dvorana Zetra u Sarajevu, koju je izradio u saradnji s kolegom arhitektom Lidumilom Alikalfićem, jedno je od najznačajnijih dostignuća moderne arhitektonske baštine Bosne i Hercegovine i šire. Član je Udruženja likovnih umjetnika primijenjenih umjetnosti i dizajnera Bosne i Hercegovine od 1965. godine.
Nagrada Jahiel Finci – za izniman doprinos na unapređenju, razvoju i promociji arhitektonske profesije dodijeljena je profesoru Nihadu Čengiću.
Obrazloženje Komisije:
Nagrada „Jahiel Finci“ zasniva se na višegodišnjem javnom angažmanu i iskazanim organizacijskim sposobnostima pojedinca, usmjerenim ka unapređenju, razvoju i promociji arhitektonske profesije. Komisija vjeruje da je suvremenitet arhitektonskog izraza i kuture u BiH istinski vezan za iskustva arhitekata koji su učestvovali u programu razmjene studenata AFS sa ETSAB-om, za čiju je realizaciju zaslužan prof. dr. Nihad Čengić. Ovim se potvrdjuje da su često ovakve organizacijske aktivnosti, iako nedovoljno vidljive u javnosti, upravo svojim kontinuuom dugoročno važnije za obrazovanje i kulturu jednog društva.
Prvi program međunarodne razmjene studenata i nastavnika, nakon 1995. godine, AFSarajevo je ustanovio 2000. godine sa fakultetom arhitekture ETSABarcelona. Osnove ovog programa zacrtane su 1997. godine kada AFS organizuje veliku međunarodnu radionicu Urban DisContinuity. Učesnik radionice, prof. Jordi Ros Ballesteros, tada poziva Nihada Čengića da ustanove dugoročnu saradnju naša dva fakulteta. Zajedno, kao ko-direktori, realizuju BCN-SJV seminare 1998. i 1999. godine u Barceloni i Sarajevu. Uz podršku i angažman prof. Aquiles Gonzales Raventosa i uz činjenicu da je Barcelona dala Sarajevu status svoje desete opštine, te na osnovu dotadašnjih rezultata, promovisan je i prihvaćen program razmjene studenata i nastavnika, a Nihada Čengića ETSAB imenuje svojim koordinatorom. Bliske veze pojedinaca tada su izgrađene, a kasnije prerasle u uspjeh kolektiva. Prof. Ballesteros i prof. Raventos su dobitnici povelje AFS 2004. godine za doprinos u poslijeratnoj obnovi i razvoju našeg fakulteta. Barcelona je u cjelosti finansirala program, kategorisan kao kvazi-Socrates, s obzirom da Bosni i Hercegovini nisu bili dostupni evropski fondovi za visoko obrazovanje. U programu razmjene je učestvovalo oko 35 studenata AFS. Nažalost, interesa studenta iz Barcelone za studiranje na AFS nije bilo. Prvi 10 godina, program razmjene je uključivao besplatno jednogodišnje školovanje i radno mjesto u planerskim i projektantskim odjelima Grada Barcelone. U prvoj godinu razmjene, studenti su sticali praktična znanja u projektnim biroima svojih nastavnika, koji su zainteresovano podržali program. Kasnije, radna mjesta i praksa za studente nisu bili dostupni. Bilateralni sporazumi dva fakulteta su se najprije potpisivali za svaku godinu, a kasnije, sa rastom povjerenja i uspjeha naših studenata na studiju i u praksi, sporazumi su se potpisivali na više godina. Uspješnost i posvećenost naših studenata učenju i praksi, nastavnici ETSAB-a i profesionalci iz Gradskih odjela su jasno prepoznali. Program razmjene studenata i nastavnika između fakulteta arhitekture AFS i ETSAB traje već 22 godine. Trideset i pet arhitektica i arhitekata, tokom dvije decenije, 20% znanja i iskustva je steklo u Barceloni i prenosi u Sarajevo i BiH i oblikuje ih. Ovaj uticaj nije mjerljiv, ali on mora postojati. Skoro jedna trećina ovih studenata su danas nastavnici na AFS i na drugim univerzitetima u BiH ili u Evropi. Sarajevska škola arhitekture, od početkom XXI vijeka, u obrazovanju i praksi, nosi i dah škole Barcelone, slično kako je 50-ih godina nosila dah praške škole arhitekture.
Nagrada Juraj Neidhardt – za najuspješniji studentski završni rad na Univerzitetu u Sarajevu – Arhitektonskom fakultetu dodijeljena je studentici Zejneb Basarik (mentorica: V. prof. dr. Nermina Zagora).
Obrazloženje Komisije:
Rad pokazuje izuzetnu grafičku i prezentacijsku kvalitetu, koja adekvatnim ilustracijskim jezikom podržava složen programski sadržaj. Istovremeno, brojnim detaljnim nacrtima dokumentira se jedan od najznačajnih suvremenih arhitektonskih ostvarenja u Bosni i Hercegovini, ali i šire. Autorica, na nimalo jednostavan zadatak adaptacije i redizajna napuštenog hotelskog prostora, kojeg karakterizira inidvidulani oblikovni jezik akademika Zlatka Ugljena pretočen u total dizajn, odgovara jasnim metodolškim pristupom koji uključuje reference na: ograničenja zatečenog fizičkog okvira, izvornu estetiku nizanja prostornih ambijenata i sadašnji društveni milje grada Visokog. Autorica je stoga projektanstki vješto i kreativnom suptilnošću djelovala ne samo u enterijeru, nego i u vanjskom izgledu objekta, onoliko koliko je bilo nužno za njegovo prilagođavanje današnjim standardima. Kao krajni rezultat ostvaren je ugodan unutarnji ambijent, kojim dominiraju svijetli tonovi i drvo kao materijal, nimalo time ne umanjujući vidljivost i značaj izvornih vrijednosti hotela Visoko.
Nagrada Dušan Smiljanić – za najuspješniji studentski semestralni rad na Univerzitetu u Sarajevu – Arhitektonskom fakultetu dodijeljena je studentu Marku Vlaisavljeviću (mentor: V.prof.dr. Vedad Islambegović).
Obrazloženje Komisije:
Grafička i prezentacijska obrada rada je na vrlo zavidnom nivou. Najveća vrijednost ovog rada je što oblikovno i programski ilustrira koncept mogućeg i potrebnog humanog karaktera stambenog kompleksa. Odabir materijala i boja, razigranost fasadnog plašta, izražena linearnost trospratnih volumena samo nadopunjuju vještu stambenu postavku tri stambeno-poslovna objekta (sa podzemnom garažom) oko trokutastog ozelenjenog “unutarnjeg dvorišta”. Tako prepoznatljiv ansambl pruža određeni nivo individualnosti i nesmetane vizure, te omogućava dominaciju parkovskog zelenila. Prezentirana unutarnja stambena dispozicija zasigurno polučuje i drugačija optimalna riješenja. Krajni rezultat u kome stan, kao budući dom, postaje neodvojivi dio vanjskog ambijenta, i obrnuto, je postignut.
Nagrada Husref Redžić – za najuspješniji studentski naučno-istraživački rad na Univerzitetu u Sarajevu – Arhitektonskom fakultetu dodijeljena je Dr. sci. Jeleni Bajić Šestović (mentorica: V.prof.dr. Jasenka Čakarić).
Obrazloženje Komisije:
Doktorska disertacija aktualizira temu uticaja procesa društvene tranzicije na razvoj javnih prostora, postavljajući temu unutar lokalnih okvira, ali tako da nudi jasan metodološki obrazac kojim se mogu istovremeno valorizirati, razumjeti i unaprijediti otvoreni javni prostori unutar sličnih i drugačijih urbanih lokaliteta. Vrijednost rada se dodatno ogleda u tome, da autorica komparacijom hronološki i tipološki obrazlaže sve pojmove vezane za ovu temu, nudeći tako jedan mogući udžbenik za razumijavanje urbane problematike.
